06.12 Gdynia
— zmiana porządku nabożeństw (na stałe)
10.12—14.12 Kraków
13.12—14.12 Rzeszów
13.12—15.12 Kraków
14.12—15.12 Szczecin
14.12—15.12 Łódź
20.12—22.12 Wrocław
20.12—22.12 Lubatowa
20.12—22.12 Warszawa
20.12—22.12 Gdynia
21.12 Olsztyn
21.12—22.12 Poznań
23.12—01.01 Gdynia
— świąteczny porządek nabożeństw
23.12—26.12 Olsztyn
— świąteczny porządek nabożeństw
24.12—01.01 Poznań
— świąteczny porządek nabożeństw
27.12—01.01 Chęciny
— wyjazd integracyjny dla młodzieży
13.01—18.01 Bajerze
— rekolekcje ignacjańskie dla mężczyzn
20.01—25.01 Bajerze
— rekolekcje ignacjańskie dla kobiet
24.01—26.01 Poznań
— ogólnopolski zlot Rycerstwa Niepokalanej dla dziewcząt w wieku ponad 12 lat
10.02—15.02 Warszawa
— rekolekcje ignacjańskie dla kobiet
17.02—22.02 Warszawa
— rekolekcje ignacjańskie dla mężczyzn
28.02—01.03 Poznań
— ogólnopolski zlot Rycerstwa Niepokalanej dla chłopców w wieku ponad 12 lat
06.07—11.07 Warszawa
— rekolekcje ignacjańskie dla mężczyzn
23.10—27.10 Lourdes
— Międzynarodowa Pielgrzymka do Lourdes z okazji jubileuszu 50-lecia istnienia Bractwa Św. Piusa X








73. Jakie jeszcze powody przemawiają za używaniem łaciny?
Dalszymi powodami używania łaciny są:
- jej niezmienność;
- jej używanie w liturgii przez dwa tysiące lat;
- to, że jest ona symbolem jedności Kościoła.
Ad 1. Ponieważ łacina jest językiem martwym, nie zmienia się – co ma duże znaczenie dla utrzymania czystości wiary. W językach żywych niektóre słowa zmieniają z biegiem czasu swe znaczenie, nawet dość istotnie. W ten sposób przez używanie języka narodowego łatwo mogą się wśliznąć do tekstów liturgicznych błędy, podczas gdy w łacinie nie ma problemów ze zrozumieniem nawet bardzo starych tekstów.
Ad 2. Łacina była używana w liturgii przez ponad dwa tysiące lat i przez to stała się w pewnej mierze językiem uświęconym. Jest czymś wzniosłym fakt, że możemy dzisiaj odmawiać te same modlitwy, jakie od stuleci odmawiali wszyscy księża i mnisi. Tutaj czujemy powie wieczności...
Ad 3. Jedność Kościoła znajduje w piękny sposób swój wyraz w łacinie. Przed Soborem wszędzie na świecie odprawiano katolicką Mszę św. w tym samym języku, a wierni odnajdywali swą ojczyznę nawet w dalekich krajach. Natomiast dzisiaj ten symbol jedności jest rozdarty. Nie ma już jedności w liturgii – ani w języku, ani w obrządkach, a kto jest obecny na Mszy odprawianej w niezrozumiałym dla siebie języku, ten ma dzisiaj trudności ze śledzeniem choćby zasadniczych jej części.