Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
św. Fidelisa z Sigmaringen, męczennika [3 kl.]
Zawsze Wierni nr 4/1998 (23)

bp Licinio Rangel

Biskup dla Tradycji w diecezji Campos

Jestem świadkiem, między wieloma innymi, wielkiego niepokoju, który panował w całej Tradycji katolickiej, przede wszystkim wśród duchowieństwa oraz w seminariach, przed historycznymi konsekracjami w Ecône. Przyczyną tego niepokoju była perspektywa podeszłego wieku, a zatem zbliżającej się śmierci dwóch szańców (abpa M. Lefebvre oraz bpa de Castro Mayer – przyp. red. Zawsze wierni) Katolickiego Ruchu Oporu przeciwko pustoszącemu progresizmowi, triumfującemu w Kościele świętym po Soborze Watykańskim II. Ogromna była obawa, że obaj zostawią nas bez niezbędnego dobrodziejstwa kontynuacji biskupów całkowicie wiernych Tradycji. Rzeczywiście, wielka rzesza przekonanych katolików na całym świecie, wiernych świętej Tradycji, chciwie pragnęła i gorąco się modliła, aby Pan Bóg nie pozwolił, ażeby ta Tradycja stała się sierotą bez biskupów, którzy zapewniliby jej przetrwanie. Istniało sześć seminariów Bractwa Św. Piusa X na świecie, poza tym nasze seminarium w Brazylii, których przyszłość zależała od decyzji arcybiskupa Lefebvre’a i biskupa de Castro Mayer. Czy mieli konsekrować biskupów dla przeżycia katolickiej Tradycji. Ten zasmucający niepokój trwał aż do chwili, kiedy to po zakończeniu uroczystej i historycznej Mszy pontyfikalnej w dniu 30 czerwca 1988 r., zmienił się on w wybuch radości i dziękczynienia Panu Bogu, Najświętszej Maryi Pannie, za naszych sześciu biskupów.

Naturalną konsekwencją konsekracji 1988 r. w Ecône było wyświęcenie biskupa w Campos. Zachęceni przez bpa de Castro Mayer, prosiliśmy o to msgr. Lefebvre’a, który zgodził się na święcenie biskupa w Campos. Ale Arcybiskup zmarł 25 marca 1991 r. Gdy, nieco później, 25 kwietnia tego samego roku odszedł od nas Msgr Antonio de Castro Mayer, który heroicznie podtrzymywał Tradycję podczas 33 lat swojego episkopatu w naszej diecezji, było nas w Campos 25 księży, poza tym znaczna grupa kleryków i więcej niż 50 tysięcy wiernych, którzy prosili o biskupa. Duchowe potrzeby tylu katolików, którzy chcieli za wszelką cenę pozostać wierni liturgicznej i doktrynalnej Tradycji świętego Kościoła, stały się naglące. Nie chcieli oni stracić wiary albo jej osłabić przez uczestnictwo w nowej Mszy lub przez przyjęcie sakramentów w atmosferze modernistycznej. Oto autentyczna i typowa sprawa sumienia oraz stan konieczności w Kościele. Byłoby niezmiernie trudno, za każdym razem organizować przyjazd biskupa z Bractwa aby odpowiadać potrzebom wiernych1. Stąd właśnie decyzja naszych księży, aby prosić Bractwo Św. Piusa X, aby jeden z biskupów Bractwa przekazał nam wielką łaskę w Brazylii – konsekrował biskupa Tradycji. Ω

Przypisy

  1. Księża z Campos obsługują więcej niż 150 kościołów i kaplic w diecezji. Dla samego tylko udzielania sakramentu bierzmowania (nie mówiąc już o innych obowiązkach biskupich), jeden biskup musiałby poświęcić połowę roku, aby odpowiadać na potrzeby wiernych. Bp Licinio Rangel został konsekrowany w dniu 27 czerwca 1991 r. przez bp Bernarda Tissier de Mallerais’a.