Uczyń ołtarz Bogu

Już w Starym Testamencie Pan Bóg ściśle określił wyposażenie świątyni i szaty kapłanów oraz polecił je poświęcić. Podobnie Kościół św. posługuje się w liturgii poświęconymi szatami i sprzętami. Najczcigodniejszym ze sprzętów liturgicznych jest ołtarz. Jest to kamienny stół ofiarny. Podczas konsekracji biskup zamurowuje w nim relikwie męczenników. Przypomina to zjednoczenie Chrystusa z Jego mistycznymi członkami w sprawowaniu Najświętszej Ofiary. Ołtarz jest symbolem Chrystusa Pana i dlatego odbiera kult liturgiczny. Kielich i patena, tj. pozłacany talerzyk, na którym spoczywa hostia, są również uroczyście konsekrowane. Naczynia te powinny posiadać również wartość artystyczną. Przygotowując kielich do Mszy św. kapłan zawiesza na nim puryfikaterz, tj. mały ręczniczek służący do wycierania kielicha. Patenę z hostią przykrywa czworokątną palką. Całość okrywa welonem. Na wierzch kładzie sztywną torebkę, czyli bursę, zawierającą wewnątrz korporał, czyli mały czworokątny obrusik, na którym spoczywają hostia i kielich w czasie Mszy św. Puryfikaterz, palkę i korporał sporządza się z lnianego płótna. Mają one bezpośrednią styczność z Najświętszymi Postaciami i mogą być dotykane tylko przez duchownych lub osoby mające specjalne upoważnienie.

Źródło: Mszał Rzymski, Pallottinum, Poznań 1963.