List Przełożonego-nominata

Drodzy wierni katolickiej Tradycji w Polsce!

Jest już powszechnie wiadome, że przełożony generalny Bractwa Św. Piusa X J.E. bp Bernard Fellay wyznaczył ks. Karolowi Stehlinowi nowe zadanie. Od 15 sierpnia dotychczasowy przełożony autonomicznego domu Bractwa w Europie Środkowo-Wschodniej będzie pełnił urząd przełożonego dystryktu Azji. Ja zaś przejmę urząd i obowiązki po ks. Karolu w Polsce.

Przez ostatnie 20 lat ks. Karol Stehlin zakładał, budował, prowadził i rozwijał apostolat Tradycji w Polsce i w krajach Europy Wschodniej. Za to należą mu się słowa uznania i wdzięczności, należy mu się wielkie i szczere „Bóg zapłać!”. Z pewnością wiele osób będzie odczuwać żal z powodu jego wyjazdu, jednak zmiany przełożonych są normalną i zwyczajną praktyką działania stowarzyszeń życia religijnego i apostolskiego. Święty Paweł tak to wyraził: „Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Kor 3, 10–11).

Tak więc do Polski przyjdzie następca ks. Karola, aby dalej budować zaczęte dzieło. Posłuszny wezwaniu przełożonych, ochoczo przejmę z rąk ks. Karola pochodnię albo lepiej – sztandar ozdobiony wizerunkiem Krzyża i Niepokalanej. Na pewno wielu z Was pyta: „Czy nowy przełożony w Warszawie będzie szedł śladami swego poprzednika? Czy będzie mógł nadążyć za jego tempem pracy apostolskiej?”. Tego nie wiem. Ale ponieważ Pan Bóg przez decyzję przełożonych Bractwa powierzył mi to niełatwe zadanie, więc gorąco ufam, że On również daje mi swe obfite błogosławieństwo.

Z kilkoma kapłanami pracującymi w Polsce i innych krajach Europy Wschodniej rozmawiałem w styczniu tego roku. 2 lutego w Zaitzkofen spotkałem się ze wszystkimi seminarzystami z Polski i z pozostałych krajów, rozmawialiśmy w serdecznej, braterskiej atmosferze. Na początku marca odwiedzę Polskę, spotkam się z pozostałymi współbraćmi. Odwiedzę także Wasze kaplice i wspólnoty, niektórych z Was poznam osobiście. Cieszę się, że będziemy mieli możliwość wzajemnego poznania się.

Myśląc o moich przyszłych zadaniach w Polsce, chcę w sposób szczególny przeżyć zbliżający się okres Wielkiego Postu. Serdecznie Was proszę, aby troska o duchowe dobro oraz dalszy owocny rozwój apostolatu w Polsce stała się okazją również dla Was, aby gorliwie przeżyć czas Wielkiego Postu.

Od chwili mojej nominacji do Polski modlę się za kapłanów, braci, siostry oraz za wszystkich wiernych. Modlę się również w intencji apostolatu, za który będę odpowiedzialny, a zwłaszcza ofiaruję w tej intencji Msze święte. Poza tym zacząłem uczyć się języka polskiego, w którym Was pozdrawiam: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!”.

Polecam się Waszym modlitwom i łączę z serca płynące kapłańskie błogosławieństwo.

Wasz
— ks. Łukasz Weber FSSPX

Rickenbach, siedziba dystryktu Szwajcarii, 5 lutego 2014 roku